Artık bi gitaristim ve repertuvarımda 1 buçuktan 2 şarkı var. Birisi her Türk gencinin gitar öğrenmeye başladığında yüksek ihtimalle seçtiği 'Caddelerde rüzgar aklımda aşk var..' ilk denemelerimde aşk değil de başka şeyler varmış gibi geliyodu insanın kulağına. Herkes yaka silkmişti benden. Bi sessizlik olduğunda 'ben size birşeyler çalayım' deyip alıyordum gitarımı elime, yapana kadar kim bilir kaç kere çalıyodum. Herkes yüzünde sahte tatlı bir gülümseme, şarkıma eşlik etmeye çalışıyodu. ' dın dın dın dın dındın...'. Evet bu melodiden bende nefret etmişim. Neyseki bi gün Pinhani'nin Beni Al'ını denememle Caddelerde rüzgar efsanesi binevi sona erdi. Caddelerde rüzgarı kardeşim göstermişti öyle öğrenmiştim. Ama o gittiği için netten bakayım bişeyler kaparım belki kursa kadar dedim bu şarkıyı buldum işte kolay diye. Çalan adam kendini değil de biraz da gitarı çekseymiş daha kolay öğrenebilirdim neyse işte yarısını falan çalıyorum. Hatta hızlandım, delikanlıyla düet yapıyorum başa sarıp sarıp.
Kursa başladığımda yeni bi gitar alcaktım demiştim hatta mor bi gitar göstermiştim, işte ondan vazgeçtim. Benim külüstür baya iyi bi gitarmış, istediklerim de çok iyi değilmiş, bunun telini değiştir dediler öyle yaptım, adam akorunu da yaptı sanıyodum becerememiş. Gelince bide onunla uğraştım, akortu da öğrendim ben tamamım artık.
Nasıl unuturum Nothing Else Matters' ın da başını çalıyorum. Artist gitarist ^^ . Her neyse kendimden iğrenmeden sonlandırayım bu paragrafı.
ben çalamam uğraşamam diyorum hep bana da heves gelse de yapsam böyle şeyler
YanıtlaSilbi adım atmak yetiyo arkası geliyo her şeyin :)
YanıtlaSil