Türkan Şoray' lı Günüm :) ♥

Bir önceki alışveriş postunda bahsettiğim olaylardan, alışverişlerden sonra yaşadıklarım var şimdi :) Seri kitaplar okuya okuya postlarımı seri halinde yazmaya başlıyorum galiba :)

Avm de gezerken her yerde Türkan fotoları, afişleri falan vardı. Ortadaki yerleri sergi yapmışlar, Türkan Şoray'ın oynadığı filmlerde giydiği elbiseler, yazmalar, taktığı aksesuarlar sergileniyordu. Hoşuma gidenleri çektim hemen. Sonra baktım yazı tahtası var bitane kocaman millet bişeyler yazıyo, ben de yazayım diye gittim ne olduğunu bilmeden. Süslenmiş, allanmış pullanmış tatlı bi kadın "Türkan Şoray gelcek de buraya, onun için bişeyler yazmak ister misiniz" dedi. Erken dönmeyi düşünüyordum burdaki işlerimi halledeyim diye ama madem o kadar gelcek bi görüp öyle gideyim dedim. O mağaza senin bu mağaza benim Türkan'ı bekledim. 2 buçuk demişti kadın saat 4 buçuktu daha gelmicek heralde dedim tam tuvalete girdim anons geldi, ellerimi koşarak yıkayıp çıktım her yer insan dolmuş, mağazalar bomboş. Arkalara biyere geçebildim bi fotosunu alırım bari diye hepsi başarısız oldu, bide fotoyu yakalamaya çalışırken gülme krizlerine girdik, hiçbiri olmadı. Halbuki ben daha Türkan Şoray'ın yanına gidip " o Tüürkan yok muu o Türkan" diye şarkı söylemeyi düşünüyodum! Tam umudumu yitirmiştim, gidiyodu, baktım benim olduğum yere getiriyolar avm den çıkması için, hemen bitane çekebildim de rahata kavuştum :)

Birsürü filminin mini afişlerini böyle şeker şeker dizmişler.

Baştaki bu puanlı elbise benim favorim oldu, yürütmek istedim! Yaz tatilinde anneme iş çıktı, bunun aynından istiyorum :)

Selvi Boylum Al Yazmalım. Bunu fotoğraflamayan yoktu heralde. Ne kadar güzel, ne kadar tatlı her parçası. Baktıkça böyle basmalar, yazmalar giyesim geliyo. Böyle kumaşlar alıyım da, kendime uyarlayarak yaparım en azından :)

Bu, tahtanın bomboş hali, en son çıkarken yine görmüştüm, tamamen karalama gibi duruyordu bayağı doldurmuşlar.

Sadece üst katların bile maşallahı var. Bulunduğumuz katı saygıdeğer yaşlı teyzelerim amcalarım yüzünden çekemedim. Biz göremedik ama diye kalabalığı yararak, yanından geçtiklerine şiddet uygulayarak koşarkenki azimlerini, en öne ulaştıklarında da yüzlerindeki zaferi görmeliydiniz. Azmin zaferi diyoruz işte (!)

Ve beklenen fotoğraf. Muhteşem çekiş ve görüş açısının, muhteşem çözünürlük ve kaliteyle buluştuğu an. 

Tamam. En azından görünüyo!