Azıcık bir güneş çıkınca, derece yükselince, bir yerlerde yeşillikler görünce insan nasıl da hevesleniyor bahara. Yani ben öyleyim. Kıpır kıpır içim. Halbuki sonbaharı kışı nasıl da severim. Ama baharın başlangıcı bir başka.
İçimden daha fazla geliyor her şey. Daha dinamik biri oluyorum sanki.
Zigondaki çiçeğe vuran güneşe bakıp sarhoş oluyorum. Gördüğüm gibi çıksa ne de güzel diye diye fotoğraflar çekiyorum :) En sevdiğim fincana bir kahve koyup güneşin vurduğu berjere kuruluyorum. Güneş rahatsız eder beni, gözüm yaşarır, burnum kaşınır, hapşururum. Ama öyle huzurlu, büyülü bir görüntü ki o karede yer almak istiyorum. Başım örtülü olduğu için o kareyi çekemiyorum tabii, yoksa 'serenity..', 'sunny!♡', 'hello spring!' lik bir fotoğraf olurdu tam da paylaşmalık :)) Ama çekemesem de yaşadığım bu güzel hissi anladınız di mi :)
Kuzey'e babaannesigil salıncak almışlar, ondan çok ben sevdim :) Halise sordum bizi de taşıyacak tavandan asmalı salıncaklardan mı alsak eve diye :)) Kahvaltıdan sonra bir süre salladım Kuzey'i yanına sandalye çekip :)
Odasında vakit geçirmeyi çok seviyor. Top havuzuna girip bütün topları odaya yaydıktan sonra kitaplarının hepsini minderine indirip hareketli kitapları inceledik. Hareketli kitaplar çok ilgisini çekiyor şimdi. Parmağıyla gösterip bu bu diyor her şeye :)) Bir de kuğu demeyi öğretmiş babası. Kuğuyu gösterip kkuu diyorya bitiyorum :))
Kuzey'i tek başıma yıkamayı çok seviyorum. Bence o da öyle :) Çünkü tek başımızayken dilediği gibi oynamasına izin veriyorum. Artık üşütür diye korkunca çıkarıyorum anca :) Bazen su da sürekli akıyor, işte Kuzey'in en sevdiği :)) Elini akan suyun altında gezdirmek, akan suyu tutmaya çalışmak :))
Benim en sevdiğimse duştan çıkınca uykusuna yenik düşmesi :)) Bu satırları da o duş sayesinde rahat yazabiliyorum :))
Bol güneşli, içimizi ısıtacak mutlu günler! ♡
